เมื่อคดีแพ่งได้รับการพิจารณาจนถึงที่สุดแล้ว ตามความในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งระบุเอาไว้ว่า จำเลยและโจทก์จะเข้าสู่ขั้นตอนของการบังคับคดี คอนเซ็ปต์ย่อๆ ง่ายๆ ของการบังคับคดีในทางแพ่งก็คือการบังคับให้คู่ความคดีแพ่งฝ่ายจำเลยยอมรับและปฏิบัติตามคำสั่งของศาลนั่นเอง โดยคำสั่งศาลในคดีแพ่งนั้นโดยมากแล้วจะครอบคลุม 2 ประเด็น คือ การจ่ายค่าชดใช้หรือเยียวยาความเดือดร้อนรำคาญที่เกิดกับชีวิต ร่างกาย สุขภาพนามัย จิตใจ เสรีภาพ หรือทรัพย์ ของผู้ถูกละเมิด และอีกอย่างคือการสั่งให้กระทำหรือละเว้นการกระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง ซึ่งคำสั่งของศาลนี้ถ้าถามบรรดาผู้ให้คำปรึกษากฎหมายฟรีต่างๆ ก็จะตอบตรงกันว่ามีสถานะเป็นคำสั่งรูปแบบหนึ่งที่ผู้ถูกกล่าวถึงในคำสั่งจำเป็นต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด ในทางปฏิบัติจึงต้องเป็นหน้าที่ของพนักงานบังคับคดีที่จะกระตุ้นให้จำเลยจ่ายค่าชดเชยตามอัตราที่กฎหมายกำหนด ถ้าจำเลยไม่สามารถจ่ายค่าเสียหายได้ครบถ้วน ก็จะเป็นผู้ดำเนินการฟ้องล้มละลายด้วยนั่นเอง ส่วนในกรณีของการสั่งให้ทำหรือละเว้นการกระทำพนักงานบังคับคดีก็จะมีหน้าที่ตรวจสอบว่าจำเลยปฏิบัติตามที่ศาลสั่งอย่างเคร่งครัดหรือไม่
RSS Feed